بنام خداوند بخشنده مهربان

چند روزی بود که نتوانسته بود برای خانه غذایی تهیه کند.

شب که به پایان خود نزدیک می شد ، آرام درب خانه را باز کرد و در تاریکی اتاق خود را را گم کرد و گوشه ای خوابید. خواب که نه فقط دراز کشید و به شکم گرسنه اهل خانه اش فکر می کرد و بی آنکه دیده شود از گوشه چشمش اشک می آمد.

ساعتی گذشت و خواب به سراغش نیامد.

از جا بلند شد و رفت به حیاط خانه و نشست.

یکباره صدای مرد همسایه را شنید که به همسرش می گفت:

فقط گوشت را برای سگ بگذارم یا برنج را هم  همراه با گوشت توی ظرفش بریزم؟

...